Aρθρο του Μιχάλη Κοσσυβάκη
Στις ημέρες μας, υπάρχουν εκατοντάδες πολεμικές τέχνες και χιλιάδες συστήματα στυλ, μέθοδοι που τις αντιπροσωπεύουν - εξασκούν (ή έστω προσπαθούν ή έτσι δηλώνουν...)
Ολες έχουν ένα σύστημα αξιολόγησης και κατάταξης βαθμού των ασκουμένων σε αυτές. Ευρέως διαδεδομένος βαθμός στις Πολεμικές τέχνες, είναι η μαύρη ζώνη, η οποία δηλώνει -προς τους πολλούς ανθρώπους- με την κατάκτησή της, ένα ικανοποιητικό επίπεδο γνώσης στις πολεμικές τέχνες από τον κάτοχό της.
Δεδομένου όμως, του τεράστιου αριθμού ομοσπονδιών οργανισμών συνδέσμων συστημάτων κλπ, και των ποικίλων διαφορών τους, τόσο στην διδακτέα αλλά και στην εξεταστέα ύλη, στην διαδικασία των τεστ και στην ανομοιότητα των απαιτήσεων, στο καθιερωμένο σύστημα κατάταξης, στα χρονολογικά και ηλικιακά όρια…, η μαύρη ζώνη έχει πάψει να αποτελεί ουσιαστικά ένα καθολικό πρότυπο, ομοίως αποδεκτό απ’ όλους.
Παραμένει βέβαια μια τεκμηρίωση βαθμού και μια απεικόνιση δεξιοτήτων για την συγκεκριμένη πολεμική τέχνη ή ομοσπονδία, ωστόσο στην ουσία, αρκετές φορές είναι μια τυπική διαδικασία, εν πολλοίς υποκειμενική.
Δυστυχώς με τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας, αλλά και με το αθλητικό μέρος που έχει εισαχθεί στις πολεμικές τέχνες, η προσέγγιση των εξετάσεων εστιάζει πολύ περισσότερο στις σωματικές δεξιότητες του ασκούμενου και στις καθορισμένες απαιτήσεις των τεστ, χωρίς να επικεντρώνεται στο βάθος της γνώσης, αλλά και στην πνευματική και ουσιαστική υπόσταση των πολεμικών τεχνών.
Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο των junior black belts, αλλά και η διαδικασία, “εκμάθησης” επανάληψης των απαιτούμενων φορμών, λίγο πριν τις εξετάσεις κλπ.
Όλες οι μορφές των πολεμικών τεχνών, διδάσκουν ή θα πρέπει να διδάσκουν, αυτοάμυνα στον πυρήνα τους.
Ο όρος “πολεμική τέχνη” κυριολεκτικά/ουσιαστικά σημαίνει στρατιωτική τέχνη. Οι κοινωνίες είχαν αρχικά διδαχτεί και εκπαιδευτεί στις πολεμικές τέχνες για την καταπολέμηση του εχθρού στη μάχη,
-όλοι αντιλαμβανόμαστε την σημασία της άμυνας και της επίθεσης, εκεί που ο θάνατος ήταν ο πρωταρχικός στόχος-.
Παρόλο που αυτή η ανάγκη, για τους πολίτες, έχει αποσβεστεί στις ημέρες μας, το κυρίαρχο στοιχείο εκμάθησης των πολεμικών τεχνών εξακολουθεί να παραμένει ΠΡΕΠΕΙ να εξακολουθεί- η γνώση της αυτοάμυνας.
Δλδ η γνώση, και η σωματική/πνευματική προετοιμασία της υπεράσπισης τους εαυτού μας ενάντια σε επίθεση.
Θεωρώ πως η απόκτηση της μαύρης ζώνης στις πολεμικές τέχνες, αλλά και η εκπαίδευσή της γι' αυτή, πρέπει να παραμείνει στην ουσία των πολεμικών τεχνών, ως πολεμικές, και όχι να επικεντρώνεται στην άθληση και στην άσκηση.
Τέλος, πρέπει να γίνει σαφές πως η κατάκτηση της μαύρης ζώνης, είναι η αρχή της εμβάθυνσης στις πολεμικές τέχνες και παράλληλα ενός μαγευτικού ταξιδιού, και όχι ο απώτερος στόχος ενασχόλησης με αυτές.
Η πραγματική κινητήρια δύναμη πρέπει να παραμένει η γνώση και η συνέχιση της μάθησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
"Θα χαρούμε να διαβάσουμε το σχόλιό σου"