Η Ιστορία των ΦΠΤ στην Ελλάδα - Μέρος 3ο

Συνέχεια από το 2ο μέρος - Κλίκ ΕΔΩ

Ε. Γενικές παρατηρήσεις - Eπίλογος

Tο παρόν κείμενο, δεν φιλοξενεί -ούτε θα φιλοξενήσει- απόψεις, αλλά παρουσιάζει αντικειμενικά, γεγονότα τα οποία έχουν διαδραματιστεί και καταγραφεί, και ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει. (Μπορεί κάποιοι να δοκιμάσουν -ματαίως τελικά- να τα αποκρύψουν, όμως δεν υπάρχει χώρος για την παραμικρή αμφιλογία.)

ΑΝ ΛΕΙΠΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΑΠΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ, ΑΣ ΑΠΟΣΤΕΙΛΟΥΝ ΕΜΑΙL fmagreece@yahoo.com ΝΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΩ-ΠΡΟΣΘΕΣΩ 

Προσπάθησα να παρουσιάσω μια δουλειά, η οποία να εμφανίζει όσο το δυνατόν πληρέστερα την ιστορία αλλά και την κατάσταση των Φιλιππινέζικων πολεμικών τεχνών στην Ελλάδα.
Παράλληλα να πληροφορεί τον κάθε ενδιαφερόμενο και ταυτόχρονα να αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί.

Είναι γεγονός, πως δεν έχει υπάρξει κάτι παρόμοιο στη χώρα μας, για τον χώρο των ΦΠΤ,  σε ένα χώρο που εδώ και αρκετά χρόνια έχει σχηματίσει μια τέτοια δυναμική, η οποία δικαιωματικά τον κατατάσσει σε μια από τις σημαντικότερες τεχνοτροπίες ρεαλιστικής Αυτοάμυνας (την πληρέστερη κατά την άποψή μου) που δραστηριοποιούνται και διδάσκονται στην Ελλάδα.




Θεωρώ πως αυτή η δυναμικότητα των ΦΠΤ, δεν είναι η ανάλογη (υπολείπεται) των 20 ετών παρουσίας τους στον Ελλαδικό χώρο, εντούτοις είναι ελπιδοφόρα η δουλειά και το μεράκι που δείχνουν νέοι εκπαιδευτές, όπως για παράδειγμα ο Χρίστος Κουτσοτάσιος ή ο Νίκος Καρακίζης, αλλά και η ενεργή πρόσφατη προσχώρηση στις ΦΠΤ από παλαιούς εκπαιδευτές των Πολεμικών τεχνών όπως για παράδειγμα ο Χρήστος Βαφειάδης ή ο Γιάννης Νικολάου.

Φρονώ πως, πέρα και πάνω από την “δικαιολογημένη” αλλά και αδικαιολόγητη φαγομάρα μεταξύ εκπαιδευτών - εκπροσώπων, τις ανούσιες ίντριγκες, την αρνητική θέαση του νοήματος προστασία συμφερόντων κλπ, η εξέλιξη των Φιλιππινέζικων Πολεμικών τεχνών στην Ελλάδα θα ήταν αρκετά μεγαλύτερη, εάν απουσίαζε ή περιοριζόταν αυτός ο στείρος ατομικισμός και ο αποφατικός εγωισμός. ΄
Αναφέρομαι (ΓΕΝΙΚΑ και ΑΟΡΙΣΤΑ) κυρίως και πρωτίστως στους Αντιπροσώπους, στους ανθρώπους δλδ, που επέλεξαν να εισάγουν ένα σύστημα - στυλ και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να ηγηθούν μιας προσπάθειας για την συγκεκριμένη τέχνη, αλλά και για τους Εκπαιδευτές που επέλεξαν να ενταχθούν και να ακολουθήσουν.

Από αυτές τις θέσεις, δεν είναι μόνο σημαντικό και βασικό κομάτι η διδασκαλία - εκπαίδευση, αλλά και οι έννοιες των λέξεων “Ανάπτυξη - Διάδοση - Επέκταση - Αξιοποίηση - Διεύρυνση” και ο αγώνας για την υλοποίησή τους.

Οταν αυτά εφαρμοστούν στην πράξη και επί της ουσίας, ολοένα και από περισσότερους, συνεχώς και με μεγαλύτερη προσπάθεια, τότε οι Φιλιππινέζικες Πολεμικές τέχνες θα απλωθούν όπως κανείς δεν περιμένει.

Το σημείο κλειδί, είναι να δημιουργηθεί ζήτηση και ενδιαφέρον συνεχώς αυξανόμενα.
Δεν έχει σημασία, αν κάποιοι (δικαωματικά ή και όχι) θα καρπωθούν περισσότερο αυτή την άυξηση και κάποιοι άλλοι λιγότερο, η σπουδαιότητα έγκειται στο ίδιο το γεγονός, από το οποίο όλοι τελικά θα επωφεληθούν. Προπάντων οι νεοσειρχόμενοι σπουδαστές.

Πρέπει να υπάρξει, στον όποιο βαθμό μπορεί ο καθένας, σχέδιο και τρόποι εξασφάλισης του.

Και ναι, υπάρχουν και στον χώρο μας, (όπως σε κάθε άλλο χώρο) σκάρτοι, ακατάρτιστοι, απ-ληροφόρητοι, περαστικοί, ανηλικρινείς, αμόρφωτοι, ακαλλιέργητοι, απαίδευτοι, αγνώμονες, υποκριτές, άνθρωποι που κωφέυουν, που δαιμονοποιούν καταστάσεις, που τρέφουν τον παρασιτισμό, που κρύβουν την αλήθεια... αλλά τελικά, το μεγαλύτερο μέρος των σπουδαστών και των ενδιαφερόμενων (δυστυχώς όχι όλο), θα ταλαιπωρηθεί μεν, αλλά θα τους ανακαλύψει δε.

Εν κατακλείδι, μέσα από αυτό το κείμενο, ο αναγνώστης θα βρει εύκολα και μαζεμένα, πάρα πολλά αδιαμφισβήτητα σημεία που περιγράφουν την ιστορία των ΦΠΤ στην χώρα μας, ώστενα μπορέσει με ευχέρεια να σχηματίσει μια πρώτη άποψη.

Προτρέπω τον κάθε ενδιαφερόμενο, να ερευνήσει (το ίντερνετ δίδει άπειρες δυνατότητες) και την τέχνη αλλά και τον εκπαιδευτή, πριν προβεί στην τελική επιλογή του.

Ε. Σημειώσεις του συγγραφέα - Tips επιλογής

Αρχικά, να υπογραμμίσω, πως αποτελούν προσβολή προς τον χώρο, εν γένει, των Πολεμικών τεχνών, φαινόμενα εκπροσώπων στυλ και συστημάτων που δεν εκθέτουν - εμφανίζουν - παρουσιάζουν πουθενά το βιογραφικό και την πορεία τους!

Στη συνέχεια, παραθέτω ορισμένα πρωταρχικά και ζωτικά ερωτήματα

1. Γιατί ο εκπαιδευτής δεν παρουσιάζει πουθενά τον βαθμό που κατέχει, στην τέχνη που διδάσκει;
2. Γιατί ενώ δραστηριοποιείται στο ίντερνετ, (fb, blog, site...) απουσιάζει η οποιαδήποτε απόδοση της διαδρομής του στις ΦΠΤ;
3. Γιατί οι όποιες αναφορές στο παρελθόν του σχετικά με τις ΦΠΤ είναι αόριστες και θολές;
4. Γιατί, αναλογικά με τα χρόνια του στις ΦΠΤ το έργο του είναι μικρό;
5. Γιατί δεν έχει αποκτήσει τον βαθμό του εκπαιδευτή ΦΠΤ όταν έχει περάσει την 5ετή ενασχόληση με το στυλ που διδάσκει;
6. Γιατί δεν έχει βγεί ποτέ, ή το έχει πράξει σπάνια, στο εξωτερικό για την τέχνη που εκπροσωπεί;

Να σημειώσω, πως στο παρόν κείμενο ο αναγνώστης θα βρει:
Α. 22 που δηλώνουν εκπαιδευτές, ΧΩΡΙΣ αναγραφή του βαθμού που κατέχουν! (Σε μια μόνο
οργάνωση, από τους 16 υπεύθυνους εστιών εκπαίδευσης, απουσιάζει ο βαθμός στους 13!)
Β. 5 εκπαιδευτές χωρίς καθόλου βιογραφικό!

Παράδειγμα: Πρόσφατα παρουσιάστηκε στο FB, ανάρτηση-πόστερ για σεμινάριο ΦΠΤ, στο οποίο ο εισηγητής δήλωνε εκπαιδευτής σε 2 στυλ ΦΠΤ, χωρίς να κατέχει αυτό τον βαθμό σε κανένα από τα 2!!!