ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΣΣΥΒΑΚΗΣ
Ο Εκπαιδευτής των εκπαιδευτών!
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νοκ Αουτ – Τεύχος 8 Απρίλιος 2007
Συνέντευξη στον Βίκτωρα Ρέντη
Με τον Μιχάλη Κοσσυβάκη γνωρίστηκα το 1990 σε αγώνες Κick Boxing. Hταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΠΕΚ. Εξι χρόνια αργότερα είδα δείγμα της δουλειάς του στο 3ο Διεθνές φεστιβάλ (μια εξωπραγματική διοργάνωση για την εποχή) που παρουσίασε στο Ελληνικό κοινό 20 μεγάλους αστέρες του Παγκόσμιου στερεώματος των Πολεμικών τεχνών! Όσα χρόνια παρακολουθώ την πορεία του, τα κοινά σημεία που τον αφορούν παραμένουν συνεχώς τα ίδια. Αφοσιωμένος στην σπουδή και διδασκαλία των σύγχρονων πολεμικών τεχνών και μαχητικών σπορ και πάντα παρόν στις εξελίξεις. Είναι ένας προικισμένος άνθρωπος με όραμα και τολμηρές και πρωτότυπες ιδέες, αλλά και με την κατάλληλη εμπειρία, γνώση, αποφασιστικότητα και πείσμα ώστε να τις υλοποιεί με τον καλύτερο τρόπο δίνοντας σημασία κ στην πιο μικρή λεπτομέρεια. Τον συνάντησα στο τέλος ενός από τα 5ωρα σεμινάρια του και στο κενό που είχε μέχρι να αρχίσει το επόμενο (!) απάντησε με άνεση και κατατοπιστικά στις ερωτήσεις που του έθεσα”
Β.Ρ Mιχάλη γιατί τόσος “ντόρος” ξαφνικά με τις
Φιλιππινέζικες Πολεμικές τέχνες; Aνακαλύψαμε πάλι τον τροχό;
M.K Δεν
θεωρώ ότι γίνεται κανένας ιδιαίτερος ντόρος
Βίκτωρα, τουλάχιστον από όσους τις εξασκούμε αφοσιωμένα. Απλά στην χώρα μας, αν αναφέρεσαι στα
δρώμενα που διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια σε αυτή, (δυστυχώς) για ακόμα
μια φορά τα ακολούθησε καθυστερημένα! Στις ΗΠΑ υπάρχουν και αναπτύσσονται δυναμικά
από τις αρχές της δεκαετίας του 70, με το που άρχισαν να μεταναστεύουν αρκετοί
Φιλιππινέζοι δάσκαλοι και να τις διδάσκουν στη δύση και εδώ και πολλά έτη οι
Φιλιππινέζικες Πολεμικές τέχνες (ΦΠΤ) βρίσκονται σε τεράστια εξάπλωση και
τυγχάνουν μεγάλης εκτίμησης και αποδοχής από πάρα πολλές και διαφορετικές
πολεμικές τέχνες και επίσημης αναγνώρισης και από το κράτος (οι Navy Seals, το
FBI, τα SWAT, η SERT κ.α εκπαιδεύονται σε αυτές)
Στην Ευρώπη πλέον, επίσης
συμβαίνει το ίδιο και ήδη σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία,
Σουηδία, Πολωνία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Ιρλανδία, Σκωτία, Ιταλία, Ελβετία,
Ολλανδία, Ρουμανία, Ρωσία σημειώνουν μεγάλη άνοδο και δημοτικότητα.
Ακόμα και σε άλλα κράτη
όπως το Ισραήλ, η Ταϊλάνδη, η Βραζιλία, χώρες της Αφρικής, ο Καναδάς, το Μεξικό
οι ΦΠΤ αρχίζουν να γίνονται αρκετά δημοφιλείς.
Όπως σίγουρα θα έχεις
παρατηρήσει, σε όλα τα διεθνή περιοδικά των πολεμικών τεχνών, υπάρχουν πια σε
κάθε τεύχος, παρουσιάσεις των ΦΠΤ και της τεχνοτροπίας τους.
Κατά την γνώμη μου είναι
απόλυτα δικαιολογημένη αυτή η προτίμηση και θα είναι σταθερά ανοδική, γιατί
ολοένα και περισσότερο στο χώρο μας, γίνεται αδιαμφισβήτητη η υπεροχή των ΦΠΤ
(άλλων λιγότερο, άλλων περισσότερο) τουλάχιστον στην γνώση των αντικείμενων
μαχαίρι και ραβδί (χρήση, εφαρμογή και αντιμετώπιση). Μπορεί να θίγονται κάποια
συμφέροντα από αυτή την εξέλιξη και από εκεί κυρίως δημιουργείται αυτός ο
“ντόρος” που αναφέρθηκες, αλλά αυτή είναι η καθαρή αλήθεια.
Β.Ρ Κατά πόσο θεωρείς ότι η θέση σου ως
εκπρόσωπος ενός στυλ ΦΠΤ έπαιξε ρόλο σε αυτή την αποδοχή του χώρου προς τις ΦΠΤ
στη χώρα μας;
Μ.Κ Όταν
πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το Filipino Combat Systems σαν τέχνη τον Νοέμβριο του 2003 στην
Ελλάδα παρ’ όλη την μεγάλη (και απρόσμενη απ’ όλους) επιτυχία του ανοιχτού
σεμιναρίου του ιδρυτή του που διοργάνωσα (217 συμμετοχές!), υπήρχε η θλιβερή
πραγματικότητα που ήταν, οι ΦΜΑ να είναι σχεδόν άγνωστες στην χώρα μας.
Δύο μήνες αργότερα με την
επιστροφή μου από το αργηγείο του FCS στις ΗΠΑ και την απόφαση
μου να αρχίσω να διδάσκω την τέχνη και μέσα από ανοιχτά σεμινάρια, συνάντησα
ένα ομιχλώδες τοπίο (που βασιζόταν κυρίως στην άγνοια) σε ότι αφορούσε την
αποδοχή του χώρου των ΠΤ για την αδιαμφισβήτητη υπεροχή των ΦΠΤ στην γνώση των
αντικείμενων μαχαίρι και ραβδί (χρήση, εφαρμογή και αντιμετώπιση)
Άρα ένας από τους πρωταρχικούς
σκοπούς και στόχους μου ήταν να γίνει αδιαμφισβήτητο το γεγονός, ότι οι
Φιλιππινέζικες Πολεμικές Τέχνες στο σύνολο τους, ασχολούνται με την μάχιμη
χρήση και εφαρμογή του μαχαιριού και του ραβδιού σε ποσοστό ύλης, εξοικείωσης, εκπαίδευσης
και γνώσης όσο καμία άλλη τεχνοτροπία και καμιά άλλη Πολεμική τέχνη (Κινέζικες,
Ιαπωνικές, Κορεάτικες, Αμερικάνικες, Ευρωπαϊκές κλπ) και ειδικότερα να παρουσιαστεί
η μοναδική εξειδίκευση και η βαθειά γνώση που έχει το FCS σε αυτά τα αντικείμενα.
Έπρεπε να αλλάξει αυτή η
“πραγματικότητα” και το τοπίο να ξεκαθαρίσει πλήρως και στην χώρα μας σε αυτούς
τους τομείς.
Δεν είναι στην
ιδιοσυγκρασία μου να δηλώσω εγώ, σε τι και σε ποιο βαθμό το κατάφερα, αλλά
μπορώ να καταθέσω πως από την μια, δεν ήταν καθόλου εύκολη και ξεκούραστη
διαδικασία και από την άλλη, πως καμία στιγμή δεν σταμάτησα να προσπαθώ και να
κινούμαι προς αυτή την κατεύθυνση, παρ’ όλες τις αντιξοότητες.
.jpg)
.jpg)
